In memorian

......Fleur......

Juli 2011 - Juni 2022

Terwijl ik dit verhaaltje maak voel ik de tranen alweer branden. Het is inmiddels al 3 jaar geleden maar goh wat kun je een hond missen!
Met Fleur hebben we zoveel dingen voor het eerst gedaan, voor het eerst een show, voor het eerst behendigheid, voor het eerst jachttrainingen, voor het eerst mee op buitenrit met het paard, voor het eerst een nest puppy's fokken en ga zo maar door.

Fleur was mijn schaduw. In het bos liep ze het liefst naast mij, en ik hoefde maar te fluiten en ze ging in de ankers, draaide om en kwam in een rechte lijn naar mij toe. De band die ik met haar had was gewoon speciaal. Ik denk dat iedereen wel met een bepaald dier zoiets heeft meegemaakt.

Het overlijden van Fleur kwam zo onverwacht.
Ik kwam net thuis van een ziekenhuisopname, en vond haar de dag erna lusteloos. eind van de middag begon ze ineens te rillen. Dus ik ben met haar naar de dierenarts gegaan, maar behalve koorts kon deze niets vinden.
Volgende ochtend leek ze wat opgeknapt, maar smiddags ging het weer niet goed. Dus weer naar de dierenarts. Lichamelijk onderzoek gaf helemaal niets, ze gaf geen krimp van enige pijn. Dus besloten om de volgende ochtend toch maar een echo van de buik te laten maken.
Ik zelf was helaas echt te slecht om daar mee naar toe te gaan, dus een vriendin heeft dit voor mij opgepakt. Bastiaan moest immers de winkel draaien.
Daar bleek dat ze wel een wat verdikte baarmoeder had, dus het leek op een lichte baarmoederontsteking. Het was vrijdag ochtend dat de echo gemaakt was, en de dierenarts daar vond haar niet ziek genoeg om met spoed te opereren, dat kon best na het weekeind. Mijn eigen dierenarts heeft toch een spoedplek gemaakt voor de middag, en daar was ik super blij mee. Dus de vriendin heeft Fleur bij bastiaan in de winkel afgeleverd want de dierenarts waar ze geopereerd zou worden zit naast onze winkel. Toen ging Fleur ineens zienderogen achteruit.
Bastiaan heeft haar tussen de klanten door bij de dierenarts afgeleverd, met de woorden, tot straks fleur, als het eruit is voel je je snel beter en is verder gaan werken. Ik lag nog steeds lamlendig op bed en heb haar die ochtend voor het laatst gezien
15 minuten later komt de dierenarts de winkel ingelopen, met de woorden, bel Daphne maar voor overleg. Er zit een gat in haar baarmoeder en haar buikvlies is al ontstoken. Als we doorgaan met opereren zitten we met een IC patient, en vanwege het weekeind moet je haar zelf gaan verzorgen of naar de IC van een grote kliniek brengen, de kans dat ze er doorheen gaat komen is heel klein.

Toen Bastiaan belde, wist ik het eigenlijk al. Mn gevoel zei direct, hij belt te vroeg.
Ik ben daarna als een gek naar de dierenarts gereden, fleur lag nog onder narcose, en we konden erbij zijn om haar te laten inslapen. Wakker worden was gewoon geen optie meer.

We waren er allebei echt kapot van, maar ik heb echt dagen om ieder zuchtje gehuild.
Ik mis haar vreselijk.
Ze staat in een urn op de plank met haar pootafdruk, halsband en haren erbij, maar ik kan het nog steeds niet over mijn hart verkrijgen om haar uit te strooien. Voorlopig blijft ze lekker thuis.